Duayý ihmal ediyoruz. Sadece belli zamanlarda veya belli hâllerde dua etmemiz gerektiðini sanýyoruz. Halbuki insan her an ellerini ve kalbini duaya açmalýdýr. Duayla kiþi derdini Rabb'ine açýyor ve ondan talepte bulunuyor. Bu ne kadar özel bir hâldir.
Zora düþen zordayken elini açýyor da o zordan kurtulunca bir hamd ve þükrü dahi esirgiyorsa nankör olur. Hastalanýnca hastalýðý gitsin diye yalvaran, oradan çýkýnca sadaka daðýtmýyor, hamdini tazelemiyorsa yanlýþ yapýyor demektir.
"Þu iþim olursa þu iþi yapacaðým" diyen, o iþinin olduðunu görmesine raðmen sözünü unutuyorsa en azýndan vefasýzdýr.
YÜREKTEN ÝSTEYÝN
Dua bir çaðrýdýr, kapýya gelmektir. Dua, hâli yüce Allah'a arz etmektir. Dua, çaresizliði ve yetmezliði itiraf etmektir. Dua, nimetin þükrünü ilan etmektir. Dua, kulun kendi halinden memnuniyetini veya memnuniyetsizliðini yüce Allah'a iletmesidir. Dua, sýkýntýlarýn liste halinde takdimidir. Yüce Allah'a sevgiyi, baðlýlýðý, hürmeti, beklentiyi itiraf etmektir. Gelebilecek musibetlere, felaketlere karþý bir bariyer oluþturmaktýr. Kimsenin olmadýðý yerde ruhunu konuþturmak, Rabb'i ile dertleþmektir.
Kur'an-ý Kerim dua etmemizi emreder. Duamýz olmazsa, bir deðerimizin olmadýðýný belirtir. "Dua ediniz, kabul edeyim"
der yüce Yaradan. O halde dua, yüzsüzlük deðildir. Fýrsatçýlýk hiç deðildir. Dua bir ibadettir ki dünyalýk bir þey talep edilse bile. Dua, kiþinin sahibinin farkýna varmasýdýr. Kendi fakirliðini kabul edip aslýnda yüce Allah'ýn hiç tükenmeyen hazinesine sýðýnmaktýr. Yüce Allah, Kur'an'da þöyle buyurur:
"De ki: Sizin dualarýnýz olmasa, Rabbim sizi
ne yapsýn?"
Bu ayet, duanýn mutlak karþýlýk göreceðini ortaya koyar. Yeter ki, yalvaracak temiz bir aðýz olsun. Yürekten, içten, samimi bir nefes bulsun. Dualarýn kabul edilmesi için olmazsa olmaz ilk þart
"helal kazanmak", yani helal lokmadýr. Peygamberimiz, Hz.
Sa'd b. Ebu Vakkas'a, "Helal kazan, böylece duan kabul olur"
buyurmuþtur. Bunun dýþýnda þu önemli noktalara dikkat edilmesi gerekir.
DUANIN KABUL ÞARTLARI
Dua için uygun ve kýymetli vakitleri kollamak: Arife günü, ramazan ayý, cuma günü, mübarek geceler gibi...
Yapmacýk, boþ ve gereksiz sözlerden kaçýnmak. Zira duada esas olan, içten gelen, samimi, ihlaslý ve edepli sözlerle Allah'a sýðýnmaktýr.
Kýbleye dönmek, elleri göðe doðru kaldýrýlmak, mümkünse abdestli olmak.
Özel durumlarý kollamak. Mesela yaðmur inerken dua etmek. Yaðmur rahmettir, rahmet inerken dua için eller semaya yönelmelidir. Oruç da öyle deðil mi? Herkes manevi bir iklimi yaþýyorken eller daha da dolu olmalý.
Dua, mütevazý, yumuþak sözler ve kýsýk seslerle yapýlmalýdýr. Öyle ya, Hz. Ebubekir'in dediði gibi: "Beni iþiten ve gören bir Rabb'e dua ediyorum. Baðýrmak niye?" Kur'an, "Rabb'inize gönülden ve gizlice dua edin" buyurmamýþ mý? Peygamber Efendimiz (SAV), "Rabbiniz saðýr deðildir, uzak da deðildir" derken yanýbaþýmýzda olduðuna, bize þahdamarýmýzdan daha yakýn olduðuna iþaret etmiyor mu?
Ýyi zan ve kanaate sahip olmak. Yani, "Allah benim duamý kabul edecektir" diye inanmak. Zira, kiþi dua ettiðinde duasýnýn kabul edileceðinden emin deðilse, zaten þansýný baþtan kaybetmiþtir. Bunun için de dua edecek olan tam bir teslimiyetle yüce Allah'a sýðýnmalýdýr. Kayýtsýz ve þartsýz teslim olmalýdýr.
Duadan önce her türlü hak sahipleriyle, alacaklýlarla helalleþmek lazýmdýr. Tam bir tövbeyle, piþmanlýkla yönelmek gerekir. Aksi takdirde samimiyet azalýr. Kabul edilmesinin önüne setler konulmuþ olur. Hakk'ý razý etmek için gayret ederken halký küstürmek olur mu?
Dua edin, dua isteyin. Fakirin istediði gibi Allah'tan isteyin. Gönülden isteyin. Kalbiniz çarparak isteyin. Kibirlenmeden isteyin. Benlikten sýyrýlarak isteyin. En sevdiðinizi yanýnýzda hissederek isteyin.
***
ÝSLAM'DA BÜYÜ VAR MIDIR, VARSA NASIL KORUNMALIYIZ?
Büyü veya sihir, birtakým acayip iþler vasýtasýyla, baþkalarý üzerinde tesirler meydana getirmektir. Sihrin gözbaðcýlýðý denilen gerçek olmayan çeþitleri yanýnda, gerçek netice ve etkileri olan çeþitleri de vardýr. Ancak mahiyeti ve nasýl etki yaptýðý bilinmemektedir. Ýslam dini, sihri inkâr etmemiþ; fakat itikadý bozduðu, tevhid inancýna zarar verdiði, kötüye kullanýldýðý ve kontrolü mümkün olmadýðý için yasaklamýþtýr. Kur'an-ý Kerim'de, "Sihirbazýn felah bulamayacaðý" (Taha, 69) beyan edilmiþtir. Sihir ve büyüye karþý korunmak için Allah'a sýðýnmak ve "muavvizeteyn" denilen Felak ve Nas surelerini okumak tavsiye edilir.
Falcýlýk nedir? Falcýya
inanmak caiz midir?
Ýnsanýn güzel bir olayla veya sözle karþýlaþtýðýnda iyimserliðe, kötü bir hâlle karþýlaþtýðýnda ise kötümserliðe kapýlmasý, yaradýlýþtan gelen fýtri bir hadisedir. Ancak iyimserlik ve kötümserliðe kapýlarak bu gibi hâllerin tesiri altýnda kalmak kiþiyi evhama sevk edeceðinden kötü sonuçlar doðurabilir. Arapça'daki "F-E-L" kökünden olan fal sözcüðü "iyimserlik ve iyiye yorma" manasýna gelmektedir. Hayýrlý ve hayra teþvik edici sözler de bu kabildendir. Bu manadaki fal için Peygamberimiz (SAV), "Ýslam'da huzursuzluk yoktur. Ancak "fal"ý (iyi sözü) beðenmekteyim" buyurmuþtur. Görüldüðü üzere bir þeyi uðursuz saymak, onun etkisinde kalmak yersiz ve dayanaksýzdýr. Bilakis ümitvar olmak, Allah'a güvenip O'ndan güç alarak hayatýmýzý deðerlendirmek her Müslüman'ýn görevidir. Günümüzde halk arasýnda fal diye ifade edilen, kahve fincaný veya birtakým þeylere bakarak kiþinin geleceðiyle ilgili hususlarda hükümler çýkarmak yanlýþtýr. Dinimizde yeri yoktur. Günümüzdeki manasý ile fal, cahiliyet döneminde müþriklerin uyguladýklarý oklarla nasibini tespit etmek ve gelecekle ilgili bilgiler aktarmaktýr ki, bunu yapmak ve ona inanmak dinen caiz deðildir.
Çocuklarýmýza isim
verirken nelere dikkat etmeliyiz?
Babanýn evladýna karþý vazifelerinden birisi de onlara güzel ve anlamlý isim vermesidir. Peygamberimiz, "Kýyamet günü siz kendi isminizle ve babalarýnýzýn ismiyle çaðrýlacaksýnýz. Çocuklarýnýza güzel isim veriniz" buyurmuþtur. Bu nedenle Ýslami örfte yeri olan ve yadýrganmayacak isim olmasý tercih edilir. Ýsimlerin mutlaka Arapça olmasý veya Kur'an-ý Kerim'de geçmesi gerekmemektedir.
Bir ayet
"Ey iman edenler, Allah için hakký ayakta tutanlar ve adaletle þahitlik yapanlar olunuz. Bir kavme olan kininiz, sizi adaletsizliðe sevk etmesin. Adaletli olun; çünkü o, takvaya daha yakýndýr. Allah'tan korkun. Þüphesiz Allah, yaptýklarýnýzdan haberdardýr."
(Maide/8)
Bir hadis
Abdullah b. Amr b. As'tan (RA) rivayet edilmiþtir. Biri, Resulullah'a (SAV), "Müslümanlarýn hangisi daha hayýrlýdýr?" diye sordu. Resulullah (SAV), "Elinden ve dilinden, diðer Müslümanlarýn selamette ve emniyette olduðu kimsedir" buyurdu.
(Müslim, Ýman, 64; Buhari, Ýman, 1; Nesei,
Ýman, 11