Kalplerinizi Allah birlestirdi

Hz. Peygamberimizin vefatindan önce yaptigi en son konusmalardan birisinde söyledigi söz dikkat çekicidir: "Siz benden sonra putperestlige dönmeyeceksiniz. Bu konuda bir endisem yoktur. Ancak dünyalik için birbirinizle bogusacaginizdan korkuyorum."
Insanoglu elbette mal-mülkmakam- evlat sevgisiyle bezenmistir. Bu konulardaki zaafiyet ve meyli normaldir. Zira bu seyler sevdirilmeseydi ortada dünya diye bir sey kalmazdi. Ancak hiçbir zaman dünyevi bu hususlar imanimizi ve dini hayatimizi etkilememelidir. Ilk Müslümanlari düsünün. Evlerini, barklarini, hayvanlarini ve arazilerini birakarak iman yurdu belledikleri Medine'ye sigindilar. Sonra Yüce Allah onlara dünyayi mamur hale getirdi. Rahata kavustular. Ancak her seye ragmen Hz. Peygambere bagliligi baska bir seyle degistirmediler.
Imanla küfür arasinda bir tercihe zorlanan ilk müminler bedeli ne olursa olsun imani tercih ettiler. Sahsi kayiplarini öne almadilar. Ahireti düsünerek tercihte bulundular. Allah da onlarin kalbini birlestirdi. Kaybettiler. Sehit oldular. Ama Kitap'tan ve Resul'den vazgeçmediler. Kur'an-i Kerim Allah'in lütfuyla birlesen Müslümanlarin daginikliktan birlige nasil dönüstürüldügünü söylüyor:
"Hep birlikte Allah'in ipine simsiki sarilin. Bölünüp parçalanmayin. Allah'in size olan nimetini hatirlayin. Hani siz, birbirinize düsmandiniz. Allah gönüllerinizi birlestirdi. Ve O'nun nimeti sayesinde kardes oldunuz. Siz bir ates çukurunun tam kenarinda iken oradan da sizi Allah kurtarmisti. Iste Allah size ayetlerinizi böyle açikliyor ki dogru yolu bulasiniz." (Ali Imran/103)
Bu ayet; her çagin, her cografyanin Müslümanina bir hayat iksiri gibidir. Allah'in ipine sarilin simsiki. Oyuna gelmeyin. Kardes olun. Sizden görünen ama içi nifak dolu Islam düsmanlarina itibar etmeyin. Bölünmeyin. Mademki kibleniz bir, imaniniz bir, kaygilariniz bir. Aksini halde Allah üzerinizden nimetini alir.
Kalpler birlesmiyorsa demek ki hatalarimiz var. Birbirimizi hunharca elestiriyoruz. Ser odaklarinin gazina gelerek seytanin seytana söylemeyecegi sözle diger Müslümani hirpaliyoruz. Hirpalayanlar gizli ajandasi olan mihraklarin tezgâhina düsmüs durumda. Sosyal medyaya bakin anlarsiniz. Belki Müslüman Müslümanin ahlakina, ibadetine degil belki ama imanina kefil olmali. En azindan bu olmaliydi.
Bu ayeti yeniden okuyun: "Ey Müminler! Ayrismayin. Birbirinize düsmeyin. Kalplerinizi birlestiren Allah'i unutmayin. Allah'in nimetiyle (kendi gayretinizle degil) kardes oldunuz. Ates çukurunun tam ucundaydiniz. Allah sizi çekti çikardi. O halde Allah'in ipine sarilin." Hastaligi da, çareyi de Kur'an söylüyor. Nedir Allah'in ipi? Kur'an'dir, Hz. Peygamberin uyarilaridir. Samimi müminlerin sözleridir. Peki bunu yapmazsaniz ne olur?
Cevabini yine Kur'an söylüyor:
"Allah'a ve Resulüne itaat edin. Birbirinizle çekismeyin. Sonra zaafa düsüp zayiflarsiniz. Sabredin. Kuskusuz Allah sabredenlerle beraberdir." ( Enfal/46)
Zafiyet beraberinde savrulmayi getirir. Firtinada herkes rüzgâr yiyor. Herkes etkilenir. O halde menfaat için degil sirf Allah için birbirimizi kucaklayalim. Kardes olalim. Zaafa düsmeyelim. Imanimizi her seyin önüne alalim. Formül ortada: "Siz Allah'a yardim ederseniz (emrini tutarsaniz) O da size yardim eder." (Muhammed/7)
Günlük menfaat ve gelecegini imanina tercih edecek bir insanin müminin dünyasina katacak hiçbir seyi olamaz. Dedikodudan, hasetten , haksiz tenkitten ve bos laftan baska.

***

RASULULLAH'IN AGLADIGI GÜN
Adamin biri Efendimize geldi ve babasini sikayet etti. Adam dedi ki; babam malimi aliyor. Efendimiz babasini çagirdi. Bir de ne görsün bastonla zar zor yürüyen bir ihtiyar. Efendimiz konuyu açip ondan dinlemek istedi. Adam söyle dedi: Oglum (çocukken) zayifti. Ben güçlüydüm. O fakirdi, ben zengindim. Ondan hiçbir sey esirgemedim. Bugün ise ben zayifim, o güçlü. Ben fakirim, o ise zengin. Malini benden esirgiyor. Bunu duyan Hz. Peygamber aglamaya basladi. Sonra söyle buyurdu: "Bu sözleri duyan her dag ve tas elbette aglar."
Daha Sonra çocuga dönerek söyle buyurdu: " Sen ve malin babana aitsiniz." (Ibni Mace, kismen; Taberani, Bursevi, Tenvir, C2, S.340)

GECE KONAKLAYANIN DUASI
Hz. Peygamber (S.A.V) yolculukta iken gece oldugunda söyle dua ederdi:
Ey Rabbimin yarattigi evren. Allah benim de evrenin de Rabbidir. Senin ve sende olan kötü seylerin serrinden, sende yaratilan ve üzerinde gezip dolasanlarin serrinden Allah'a siginirim. Aslanlarin, büyük-küçük yilanlarin, akreplerin ve bu diyarda yasayanlarin, doguran ve doganlarin serrinden Allah'a siginirim. (Ebu Davud)

KARI KOCA SEVGISI
Kisi haniminin yüzüne sevgiyle baktigi, hanimi da kocasinin yüzüne sevgiyle baktiginda Allah ikisinin de yüzüne rahmet nazariyla bakar. Erkek esinin ellerini, esi de kocasinin ellerini sevgiyle tutarsa ikisinin de parmaklari arasindan günahlari dökülür. (Hadisi Serif)

SENINLE VUSLAT VARSA EGER!
Yahya bin Muaz söyle derdi: Allah'im! Dünyayi ancak seni anmak için istiyoruz. Ahireti ancak affetmenden dolayi istedik. Cenneti de ancak sana vuslat için istedik.

KADINLAR CUMA NAMAZI KILMAK ZORUNDA MI?
Bir kadinin cuma namazini kilmasinda dinen bir sakinca yoktur. Bir kadin cuma namazina katilirsa Allah onun namazini elbette kabul eder ve bu namaz ögle namazi yerine geçer. Bu nedenle cuma namazina katilan bir kadin ayrica o günkü ögle namazini kilmak zorunda degildir. Cuma namazi kadinlara farz degildir. Kilmak zorunda degillerdir. Peygamberimiz kadinlara cuma namazinin farz olmadigini bildiriyor. Hz. Peygamber (s.a.v.) döneminde Medine'de kadinlar Cuma namazini kilarlardi. Ayrica ögle namazi kilmazlardi.
Istigfar ne demektir?
Istigfar; Yüce Allah'tan bagislanma dilemek demektir. Kisi isledigi bir günahtan pismanlik duyar ve Yüce Allah'a yönelerek günahindan tövbe eder. Bu tövbeye biz istigfar yani bagislanmayi dilemek deriz. Kur'an-i Kerim hatadan dönerek pisman olanlari övgüyle anar. (Ali Imran/135)
Istigfar edecek kisi diledigi duayi ve yakarisi dillendirebilir. Önemli olan gönülden tövbe etmesi ve ayni günaha bir daha kalkismamasidir.
Bazi kaynaklarda "Seyyidül Istigfar" (bagislanmalarin en güzeli) olarak geçen bu yakarislardan birisi sudur:
"Allah'im! Sen benim Rabbimsin. Senden baska Ilah yoktur. Sen beni yarattin. Ben de senin kulunum. Gücüm yettigince sana verdigim sözün, vaadimin arkasindayim. Yaptigim kötülüklerin serrinden sana siginirim. Bana verdigin nimetlerin farkindayim. Günahimi da sana itiraf ediyorum. Beni affet, beni bagisla. Çünkü günahi ancak sen bagislarsin." (Buhari)
Duanin sonundaki "Âmin" ne demektir?
Dualarin sonunda söylenen "Âmin" kelimesi; Allah'im bu söylediklerimi kabul et anlamina gelir. Peygamberimiz (S.A.V); imam âmin dedigi zaman siz de âmin deyiniz. Zira âmininiz, meleklerin âminine denk gelirse Allah o kisinin günahlarini affeder. buyurmustur.